Dzień zabiegu
a. W domu
Zadbaj o odpowiednią higienę osobistą. Przed przyjazdem do kliniki weź prysznic. Jeżeli przyjeżdżasz na zabieg ambulatoryjny, a masz piercing w języku lub genitaliach, wyjmij go jeszcze w domu. Musisz także zdjąć sztuczne paznokcie (z co najmniej 1 palca).
Na 24 godziny przed zabiegiem nie możesz zażywać narkotyków.
Dopilnuj, by mieć przy sobie wszystkie rzeczy potrzebne w związku z zabiegiem. W przypadku każdego zabiegu potrzebujemy Twojego dokumentu tożsamości, dowodu ubezpieczenia oraz skierowania (jeżeli je posiadasz). Jeżeli przyjeżdżasz na zabieg metodą próżniową lub ambulatoryjny, będzie Ci potrzebne także odpowiednie ubranie.
Bądź na czas! Jeżeli masz opóźnienie, niezwłocznie skontaktuj się z kliniką. W zależności od powodu opóźnienia i rodzaju umówionej wizyty zdecydujemy, czy zabieg będzie mógł zostać przeprowadzony czy też konieczne będzie umówienie nowego terminu.
b. Przyjęcie
Po wejściu do kliniki zgłoś się w rejestracji. Daj rejestratorce potrzebne dokumenty. Otrzymasz kwestionariusz (medyczny), który wypełnisz w poczekalni, po czym zaniesiesz do rejestracji. Następnie dostaniesz swoje dokumenty z powrotem.
c. Rozmowa z lekarzem
Lekarz przeprowadza badanie wstępne i za pomocą USG określa dokładny wiek ciąży. W zależności od wieku ciąży USG wykonywane jest przez brzuch lub dopochwowo. Jeżeli chcesz przyglądać się badaniu lub otrzymać wydruk z niego, jest to oczywiście możliwe. Poproś o to lekarza.
Jeżeli w badaniu USG nie widać jeszcze wyraźnie ciąży, zazwyczaj umawiamy się z Tobą na kolejną wizytę.
d. Rozmowa z pielęgniarką
Teraz pielęgniarka poprosi Cię na drugą rozmowę i przygotowanie do zabiegu. Możesz poprosić ją o wyjaśnienie, jeżeli czegoś nie rozumiesz. Możesz także w trakcie tej rozmowy omówić wybraną metodę antykoncepcji.
Jeśli nadal masz wątpliwości co do podjętej decyzji, spokojnie porozmawiaj o tym z pielęgniarką. Nie ma w tym niczego złego, jeżeli potrzebujesz jednak więcej czasu lub bardzo się wahasz. Możesz w takiej sytuacji ustalić inny termin wizyty lub całkowicie zrezygnować z zabiegu.
1. Pigułka aborcyjna
Pierwszą pigułkę otrzymujesz od pielęgniarki. Zażywasz ją w klinice. Pozostałe pigułki dostajesz do zastosowania w domu. Pielęgniarka wyjaśni Ci, kiedy możesz w domu zacząć kolejny etap zabiegu i czego dokładnie możesz się spodziewać. Otrzymasz także dokładną kartę informacyjną. Następnie udajesz się do domu.
2. Metoda próżniowa i zabieg ambulatoryjny
Teraz przygotowujesz się do zabiegu ambulatoryjnego. Przechodzisz na oddział i przebierasz się. Kładziesz się na sali, na której znajdują się też inne kobiety. Masz do dyspozycji szafkę, w której możesz schować swoje rzeczy. Pielęgniarka może podać Ci lek uelastyczniający ujście szyjki macicy (mizoprostol). Zaczyna on działać po około godzinie. Jeżeli ciąża ma więcej niż 18 tygodni, czas ten wydłuża się do 2-3 godzin. Jeżeli zabieg będzie odbywał się w sedacji, pielęgniarka zakłada Ci na ręce wenflon.
e. Pobranie krwi
W przypadku ciąży powyżej 18. tygodnia pielęgniarka zbada Ci także poziom żelaza we krwi. Jeżeli będzie on zbyt niski (co zdarza się rzadko), wówczas lekarz zadecyduje o konieczności przeprowadzenia zabiegu w innym dniu.
f. Sala zabiegowa
W przypadku sedacji (tzw. „głupiego Jasia) przez wenflon zostaje Ci podany krótko działający środek nasenny. Po jego podaniu zasypiasz w ciągu 30 sekund. Będziesz spać przez cały czas trwania zabiegu. Sedacja nie jest narkozą. Jeżeli zdecydujesz się na znieczulenie miejscowe, lekarz wykona kilka zastrzyków w ujście szyjki macicy. Nie będziesz ich specjalnie odczuwać. W przypadku ciąży powyżej 13. tygodnia pacjentka zazwyczaj otrzymuje sedację.
W zależności od wieku ciąży zabieg trwa od 5 do 25 minut. Budzisz się właściwie od razu po jego zakończeniu. Pielęgniarka odprowadza Cię do sali pozabiegowej.
g. Po zabiegu
Możesz opuścić ją dopiero po przeprowadzeniu kontroli przez lekarza lub pielęgniarkę. Jeżeli zabieg był wykonywany w sedacji, przez kolejne 24 godziny nie możesz prowadzić samochodu ani (moto)roweru. Środek nasenny utrzymuje się bowiem we krwi przez 24 godziny i sprawia, że czas reakcji się wydłuża. Jeżeli jednak będziesz prowadzić pojazd i dojdzie do szkody, ubezpieczenie nie pokryje jej kosztów.
Sedacja jest nieco lżejsza niż narkoza. Po jej podaniu oddychasz samodzielnie i nie ma konieczności intubowania (wprowadzenia rurki intubacyjnej do tchawicy). Po sedacji szybciej się także budzisz i nie powoduje ona tylu dolegliwości co narkoza.
Lekarze w naszej klinice zawsze sprawdzają, czy można bezpiecznie zastosować sedację u danej pacjentki. Niektóre choroby, alergie czy przyjmowane leki sprawiają, że ta metoda jest ryzykowna. Dlatego też zawsze pytamy o nie nasze pacjentki. Sedacja może być także niebezpieczna, jeżeli nie jesteś na czczo. Treść żołądkowa mogłaby przedostać się do dróg oddechowych i spowodować poważne komplikacje. Dlatego też musisz być na czczo, jeżeli zabieg ma być wykonany w sedacji. Jeżeli lekarz zadecyduje, że możesz otrzymać sedację, ta metoda znieczulenia jest bardzo bezpieczna i przyjemna. Nie będziesz świadoma zabiegu. Ponadto wiele osób ma bardzo pozytywne doświadczenia związane z sedacją.